Haberci rüyalar baskılanan duyguların çarpıtılması mı yoksa bilimsel bir açıklaması var mı?

Merhaba. Rüyalar ile ilgili bir sorum olacak. Metafizikcilere göre bazı rüyalar gelecekle ilgili haber taşır. Freud bu rüyaların temelinde bilinç altı olduğunu söyler.Mesela rüyamdizda cantamizin kaybolduğunu görürüz, bir süre sonrada gerçekten kaybederiz. Zira bilincaltimiz mental olarak kendimizi güvende hissetmedigimiz bir durumu böyle carpitarak yansıtır. Yani bir süre sonra da kendini doğrulayan kehanet gerçekleşir. Yine de bizim tek başına etki edemediğimiz bazı olaylarin da ruyalarimizdan bir süre sonra gerçekleştiğini yaşadığımız olmuştur. Bu durumda yine aynı mekanizma mi devreye girer? Yani bir kayginin yarattığı bilinçaltı baskıyı beynin carpitarak ifade etmesi. Yoksa haberci ruyalarin bilimsel baska bir aciklamasi da var midir?

İstatistiksel olarak son derece normal ve hiçbir anormal, açıklanamayan bir durum yok ortada. Şöyle ki: Demişsiniz ki "rüyanızda çantanızın kaybolduğunu görürüz, bir süre sonrada gerçekten kaybederiz."... Şöyle düşünün: günde 5 kere REM uykusuna girersiniz ve hepsinde rüya görürsünüz. Yani her gece yaklaşık 5 rüya görürsünüz. 1 yılda yaklaşık 1800 rüya demektir (yaklaşık rakamlar veriyorum. Rakamlara çok takılmayın). Eğer kaygılı biriyseniz, her rüyanızda (siz farkında olmasanız da) rahatsız edici bir deneyim yaşamanız olasıdır. Çantanın kaybolması, üşümek, acıkmak, güneşli bir günde dışarı çıktığınızda yanızda şemsiye yokken bir anda bastıran yağmur, kolunuzun kırılması, arabanıza çarpılması, amcanızın vefatı vs.vs. Sürekli olarak bunları görürsünüz ama hatırlamazsınız bile uyanınca... Bu bir yıl içinde başınıza bu kaygı verici durumlardan birisinin gelmesi son derece olasıdır. İşte bu durumlarda birisi başınıza geldiğinde beyniniz algıda seçicilik yapar. Gördüğünüz en yakın rüyayı gerçek deneyiminizle eşleştirir. Normalde unutacağınız ve üzerinde durmayacağınız rüyayı seçer ve deneyimle eşler beyniniz. Ve zaman içinde bunu başkalarına anlattıkça, üzerine düşündükçe bu eşleştirmelerin yanına biraz da hayal eklenir. Ayrıntılarla eşleştirmeler tamamlanır. Zamanla beyninizin kurgulanmasına katkıda bulunduğu bu ayrıntılara samimi olarak kendiniz de inanmaya başlarsınız (çok şaşırılacak bir şey değil. İnsan nelere nelere inanıyor inanmak isteyince... Kendi deneyiminize eklediğiniz kurgulara çok daha güçlü bir şekilde inanır hale gelirsiniz zamanla). Bir de tersinden bakalım olaya. İyi bir şey düşünün. Her 100 kişiden birisi milli piyangodan (veya muadili başka bir şans oyunu) büyük ikramiye kazanmış olduğunu görmüş olsun rüyasında, hayatının bir döneminde... Sayısal loto, milli piyango, iddia, at yarışı vs. derken her hafta yaklaşık 100 kişi bir şekilde büyük ikramiye kazanıyor gerçek hayatta. İşte bu 100 kişinden 1 tanesinin "ben bunu rüyamda görmüştüm" demesi son derece doğal. İstatistiksel olarak anlamlı. Aksi bir durum istatistiksel olarak anlamsız olurdu zaten. Yani, büyük ikramiye kazanan birisinin "ben bunu rüyamda görmüştüm" demesi ve bu durumun farklı farklı kişilerle her hafta tekrarlanması istatistiksel olarak son derece olasıdır. İşte, 1 kişinin 1 yılda 1800 rüya gördüğünü ve 1 milyon kişilik bir toplulukta bunun 1.800.000.000 kere tekrarlandığını düşündüğünüzde. Birilerinin çıkıp gerçek hayatta yaşadıkları deneyimleri (iyi yada kötü)"ben bunu rüyamda görmüştüm" demesi istatistiksel olarak son derece olasıdır. Aksi anlamsız olurdu zaten. Bir de rüyalarla, deneyimlerin beynin kurgularıyla birleştirildiği düşünülürse, ben bunda şaşılacak bir şey göremiyorum.

Kizim suan bes yasinda. Esimle yedi yil once tanistim. henuz nisanli bile degildik onu ruyamda gordum. Robot resmini cizseydim suankinin fotorafi olurdu. Ruyamda gordugum kizimdi. Kesinlikle oydu...

Ama bu durumda geleceğin belli olduğunun kabulü gerekir. O zaman da zamanı bir boyut değil düzlemsel olarak her an var olan bir şey olarak algılamak gerek. Yani gelecek aslında yaşandı, geçmişse halen yaşanıyor. Şu an bütün anları kapsıyor. Sıfır noktasında durup geçmişi ve geleceği sürekli yeniden tanımlayan biziz. Her şeyin olmuş olması ve her an olmaya devam ediyor olması da metafizik bir yaklaşım değil mi?

Abdullah Çoban, Şimdi yazdı:

Kizim suan bes yasinda. Esimle yedi yil once tanistim. henuz nisanli bile degildik onu ruyamda gordum. Robot resmini cizseydim suankinin fotorafi olurdu. Ruyamda gordugum kizimdi. Kesinlikle oydu...