Ev ödevleri hakkındaki araştırma sonuçlarım!

Ev ödevi hakkında pekçok araştırma yaptım. Bir grup faydalı bulurken bir grup çok gereksiz olduğunu düşünüyor. Ben gereksiz olduğunu düşünen gruptayim. Çünkü kızım ilkokul 2. sınıfta ve ödev konusu beni bir veli olarak çok bunaltti. Sebeplerini sayabilirim:
1-Şu kitaptan şu sayfalar arasini yapin formatinda ödevler watsaptan annelere gönderildi ki takip edilsin hergün. Yani ödevler sanki hep annelere verildi. 
2-Ödevler yapabileceği seviyenin hep üzerinde olduğu için hergün oturup istisnasız ödevleri beraber yapmak zorunda kaldik.
3-Saat 5'te okuldan yorgun gelen çocuk bıkmış ve dinlenmek isterken, ödevini yap diye hergün papağan gibi söylemek zorunda kaldim, takip etmek zorunda kaldim.
4-Çocugumu daha şimdiden yarış atına dönüştürmek zorunda kaldigim için günden güne mutsuzlaşıyorum.
5-Ödevlerin niteliği tam olarak ezbercilik üzerine kurulu olduğu için, hiç onaylamadigim sistemi uygulamak zorunda birakilmiş hissettiğim için mutsuzlaşıyorum.
6-Merak etmeyi, sorgulamayı, araştırmayı öğreten, yol gösteren ödevler olsaydı bu kadar rahatsız olmayacaktim. Cünkü kızımın günden güne daha meraksız ve daha ilgisiz olmak yolunda ilerlediğini görmek ve buna bizzat kendim de ortak olmak beni ümitsizliğe sürüklemeye başladı. 
7-Eğitim sistemimize ait ezbercilik ve sınavcılık sıkıntısı zaten aşılamıyor ve çözülemiyorken, bir de evde bu kaosu teyit etmek istemiyorum, ancak mecbur birakiliyorum.

Grupta bu konuda fikir paylaşabilecek kişilerden destek almak istiyorum. Belki yanliş düşünüyorumdur diyorum. Öğretmenleri şahsen suçlamıyorum, çunkü işlerini yapmak zorundalar. Yapılan iş ne kadar doğru bunu sorguluyorum ve bu kısır döngüden nasıl çıkılabilir bilmiyorum. Şimdiden teşekkür ederim. 

Filiz Sancak, Şimdi yazdı:

Ev ödevi hakkında pekçok araştırma yaptım. Bir grup faydalı bulurken bir grup çok gereksiz olduğunu düşünüyor. Ben gereksiz olduğunu düşünen gruptayim. Çünkü kızım ilkokul 2. sınıfta ve ödev konusu beni bir veli olarak çok bunaltti. Sebeplerini sayabilirim:
1-Şu kitaptan şu sayfalar arasini yapin formatinda ödevler watsaptan annelere gönderildi ki takip edilsin hergün. Yani ödevler sanki hep annelere verildi. 
2-Ödevler yapabileceği seviyenin hep üzerinde olduğu için hergün oturup istisnasız ödevleri beraber yapmak zorunda kaldik.
3-Saat 5'te okuldan yorgun gelen çocuk bıkmış ve dinlenmek isterken, ödevini yap diye hergün papağan gibi söylemek zorunda kaldim, takip etmek zorunda kaldim.
4-Çocugumu daha şimdiden yarış atına dönüştürmek zorunda kaldigim için günden güne mutsuzlaşıyorum.
5-Ödevlerin niteliği tam olarak ezbercilik üzerine kurulu olduğu için, hiç onaylamadigim sistemi uygulamak zorunda birakilmiş hissettiğim için mutsuzlaşıyorum.
6-Merak etmeyi, sorgulamayı, araştırmayı öğreten, yol gösteren ödevler olsaydı bu kadar rahatsız olmayacaktim. Cünkü kızımın günden güne daha meraksız ve daha ilgisiz olmak yolunda ilerlediğini görmek ve buna bizzat kendim de ortak olmak beni ümitsizliğe sürüklemeye başladı. 
7-Eğitim sistemimize ait ezbercilik ve sınavcılık sıkıntısı zaten aşılamıyor ve çözülemiyorken, bir de evde bu kaosu teyit etmek istemiyorum, ancak mecbur birakiliyorum.

Grupta bu konuda fikir paylaşabilecek kişilerden destek almak istiyorum. Belki yanliş düşünüyorumdur diyorum. Öğretmenleri şahsen suçlamıyorum, çunkü işlerini yapmak zorundalar. Yapılan iş ne kadar doğru bunu sorguluyorum ve bu kısır döngüden nasıl çıkılabilir bilmiyorum. Şimdiden teşekkür ederim. 

Ben çocuğumun ödevine karışmıyorum(henüz 1. Sınıf). Ödevini yap da demiyorum. Eve gelince dinleniyor sonra ödevini yapması gerektiği aklına gelince yapıyor. Ödev esnasında hiç yardım etmiyorum. Şu kısımlar yanlış veya eksik demiyorum. Bence bir daha kontrol etmelisin emin olman için diyorum. Bu sefer yanlış ve eksikleri tamamlıyor. Hiç anlamadığı bir soruyla karşılaşınca direkt soruyu veya cevabını açıklamak yerine uygun örnekler veriyorum ve doğruyu kendisinin bulmasını bekliyorum. O ezberci düzen eskisi kadar yok. Yeni müfredatta öğrencilerin düşünmeyi öğrenmesi için daha fazla etkinlik var. Ezberlenecek konular elbetteki hala var. Tarih, coğrafya vs. Ki bu tarz derslerde de öğrencinin yorum yapmasını gerektiren etkinlikler epey fazla. Her öğrenciye ihtiyacına göre ödev vermek lazım. Öğrencim yazma konusunda sıkıntı yaşıyorsa yazma ile ilgili, okumada sorun varsa okuma ve okuduğunu yorumlama ile ilgili(özet değil), topluluk önünde konuşamıyorsa konuşma ile ilgili ödevler veririm. Kısacası suçu sadece sisteme atmak doğru değil. Bilinçli bir ebeveyn de olmak gerekiyor. Yarış atı mevzusuna gelecek olursak eğer bunu yapan da yine biz velileriz. Şimdi benim çocuğum iyi bir liseye yahut üniversiteye gidemeyince ben onu sevmekten vaz mı geçeceğim yahut bu hayatın sonu mu? Cevabınız hayır ise çocuğunuzu kırbaçlamaktan vazgeçin. Her bireyin bir potansiyeli vardır. Siz ne kadar zorlasanız da ötesine geçemez. Çocuğunuzu olduğu gibi kabul edip yarıştırmaktan vaz geçin. Çocukta potansiyel varsa siz onu harekete geçirmeseniz de su akar yatağını bulur.

Ödev ile araştırma birbirine karıştırılmamalı. Araştırma bir sonraki konu hakkında fikir sahibi olmaktır.
Farklı bir örnekle düşüncemi açıklayayım. Velisi bulunduğunuz öğrenci size yarın annen ya da baban okula gelsin diye öğretmen mesaj gönderse ya da siz öğretmenin bu akşam bize gelsin diye mesaj gönderseniz ....
1. x kişi beni neden çağırdı. diye düşünür müsünüz yoksa apar topar hiç düşünmeden gider misiniz.
2. eğer sorgusuz sualsiz giderseniz midenizi çatlayıncaya kadar doldurur musunuz?
3. ................ soruların devamı bitmez.

Bir öğretmen olarak bir sonraki derste işleyeceğimiz konu hakkında fikir sahibi olmaları için araştırma görevi veririm. Yapılan araştırmayı da onlarca sayfa kağıda yazmalarının bir anlamı olmadığını da söyleyebilirim.

Katılıyorum. Bu şekilde ezbere dayalı düşünmeye itmeyen ödevler zaman kaybından ibaret. Öğrenciler ödev yapmaktan gerçekten bir şeyler öğrenmeye zaman bulamıyor. Eğitim sistemi zaten çocuklara gerekli gereksiz ne bilgi varsa yığmaktan ibaret. Öğrenmeye teşvik yol göstericilik yok. Ödevlerin yerine araştırma uygulama projeleri verilmeli. Çocuklar kendileri bir şeyler yaratmayı, araştırmayı merak duymayı öğrenmeli.

Cocuğun hangi okula gittiğine bakarim koleje gidiyorsa kesinlikle ev odevine karsiyim ozellerde ayni para odedigim icin beklettim onlardan normal bir okulda 30 cocuklu sinifa gidiyorsa cocuğu bunaltmicak sekilde ev odevi evet sebebi kalabalik bir sinifta cocuğun anlayip anlamadigini ogretmen ev odevinden anlar peki bu cocuklar ileride universite imtihanlarina ve yahut iyi bir liseye gidebilmeleri icin okul birde dershaneler bunlar aci sanki anne baba okuyor birakin cocuklari zorlamayin her cocuğun IQ baska bizim IQ 140 olan cocuğumuzu normal okula yolladik simdi universitede önce fizik okucam dedi sonra yok degistiricem dedi ve informatik okuyor ve seviyor cocuklar okusun ilk okulda anne babalar değil birakin notu kötü olsun bazen

Veli olarak elbette size de veriliyor o ödev, çünkü ilkokulda çocuğunuzun sorumluluk bilinci gelişmemiş olabilir bu pedagojik açıdan son derece normal. Ayrıca tekrarlanmayan bilgi kalıcı olmuyor. Bu konuda isterseniz araştırma paylaşabilirim. Çocuğunuzun ilgisinin düşmesi de sizin ilginizin düşmesinin bir yansıması olabilir. Veli ilgisiyle öğrenci tutumu arasındaki ilişki de makalelerde mevcut. Ödevlerin içeriğini bilmediğim için kesin olarak ezberci olup olmadığını bilemem ama ezberci olmadığını sizin "seviyesinin üzerinde" tanımınıza bakarak anlayabiliyorum. Demek ki çocuk sürekli aynı şeyi tekrarlamıyor. Bir de seviyesinin üzerinde konusuyla ilgili olarak, evet öğrenci seviyesinde de, seviyenin üzerinde de ödevler verilir ki çocuğun potansiyeli ortaya çıksın. Tabii bunu takip edecek de yine sizsiniz. Fakat siz ilgisiz ve isteksiz olursanız, cocugujuz bu dönemde sizi rol model alacaktır ve ileride başarılı bir öğrenim hayatı zora girecektir. Tabii çocuğun bir içten güdüsü yoksa. Ha, diyorsanız ki yine de gerek yok, saygı duyarım ancak çocuğunuzun bu durumda neredeyse tüm dünya çocuklarından daha geri kalması muhtemel. 

Kore, Finlandiya, Kanada gibi farklı sistemler mevcut fakat bu sistemleri henüz ülkemizde hayal edemeyiz. Hayal etmeli miyiz, o da ayrı bir tartışma konusu olur. O yüzden hiç o toplara girmiyorum. Sonuç olarak şahsi kanaatim, çocuğunuzun sorumluluk bilinci gelişene kadar ödevlerini yapmasını sağlayın, isteklendirin, sonrasında ödeve ihtiyacı olmuyorsa ya da tüm ödevler seviyesinin altında kalıyorsa yapmasın.

Bende geçen buna dair çarpıcı bir kisa film izlemiştim. Sizinle paylaşayım, maalesef ki bu ezber egitim sisteminde, hayalguclerini köreltmeden, yaraticiliklarini engeller koymadan egiten bir kurum bulmak zor.